Δεν υπάρχει λάτρης του ραδιοφώνου και του ελληνικού τραγουδιού, καψούρης ή μη, με «νταλκά» ή όχι, «λαϊκός» τύπος ή με κουστούμι, που τις δεκαετίες του ’60,’ 70 ,’80, ακόμα και του ’90, δεν άκουγε το «Ράδιο Λάκη» στην αρχή και στη συνέχεια το «Ράδιο Υπάρχω».
Έγινε τέτοια ... ακουστική συνήθεια, αυτός ο πρώτος «μέγας πειρατής» των μεσαίων κυμάτων στο Ηράκλειο, που ακόμα και τόσα χρόνια μετά, τον φωνάζουν «Λάκης ο υπάρχω» ασχέτως αν η ταυτότητα λέει Μιχάλης Μπινιχάκης - μάλλον το κανονικό του όνομα δεν το θυμάται κανείς!
Τον άκουγαν όλοι οι οδηγοί ταξί, τον τραγουδούσαν στις οικοδομές, τον εξυμνούσαν οι νοικοκυρές τα πρωινά ανάμεσα στη λάτρα του σπιτιού και στο μαγείρεμα, τον άκουγαν οι φίλοι το βράδυ, και έγινε το «απωθημένο» των άλλων ερασιτεχνών εξαιτίας της τεράστιας δισκοθήκης του.
Και η αλήθεια είναι ότι αυτός ο άνθρωπος που σήμερα ζει μαζί με χιλιάδες δισκάκια, δίσκους και κασέτες διέγραψε τη δική του μοναδική πορεία στο ραδιόφωνο δημιουργώντας ένα ανεκτίμητο μουσικό αρχείο της ελληνικής δισκογραφίας, που είναι κρίμα να χαθεί.
Ο «Λάκης» σε όλη αυτή τη διαδρομή δεν είδε ποτέ «επαγγελματικά» το ραδιόφωνο, δεν έβγαλε λεφτά από αυτό. Ήταν ερασιτέχνης ή μάλλον παθιασμένος εραστής με την ελληνική μουσική και τη ραδιοφωνία.
Οι εκπομπές του έγραψαν τη δική τους ιστορία. Ποιος παραγωγός, αλήθεια, δε θα ζήλευε να λαμβάνει καθημερινά 300 γράμματα την ημέρα από θαυμαστές ή να μπλοκάρει τις τηλεφωνικές γραμμές με 1230 κλήσεις σε μια στιγμή;
Ποιος δε θα ήθελε οι εκπομπές του να έχουν 85% ακροαματικότητα επί σειρά ετών, ή να παίζει σε πρώτη μετάδοση τις νέες επιτυχίες;
Σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες πέρασαν από το στούντιο του, τους έστελναν οι εταιρείες από την Αθήνα. Η αρχή της κυκλοφορίας γινόταν από το Ηράκλειο.
Ο Λάκης βέβαια είναι γνωστός και για τη λατρεία του στο Στέλιο Καζαντζίδη.
Ακόμα φωτογραφίες δεσπόζουν μέσα στο σπίτι. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη προς το Στέλιο Καζαντζίδη, που τη δεκαετία του 80, με αφορμή τη γνωριμία του με το συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό (στενό φίλο και κουμπάρο του Καζαντζίδη), έγινε «μεσολάβηση» για να βαπτίσει ο Καζαντζίδης το τρίτο του παιδί στο οποίο και έδωσε το όνομα Στέλιος.
Λεπτομέρεια που πρέπει να σημειωθεί είναι και το ότι η αλλαγή του ονόματος του ραδιοφώνου του από «Λάκης» σε «Υπάρχω» έγινε με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου, πριν αυτός κυκλοφορήσει, το 1975.
«Καζαντζιδικός» από τους λίγους ο «Λάκης» έχει όλες τις συλλογές, τις πιο σπάνιες και τις απαγορευμένες ή τις "λογοκριμένες" του, όπως και πολλών άλλων καλλιτεχνών, ή μάλλον όλων.
Έχει και άλλα «μετάλλια στα σεντούκια του».
Μπορεί να είναι και ο μόνος παραγωγός ραδιοφώνου που πήγε τόσες φορές στα δικαστήρια για το «παράνομο παίξιμο» ενώ μόνο τα μηχανήματα του, τα κατάσχεσαν 27 φορές!
Η συχνότητά του όμως σταμάτησε όταν αυτός το επέλεξε πριν λίγα χρόνια.
Πάντα είχε την «καβάντζα» του. Είχε πάντα δυο μηχανήματα και φίλους που τον βοήθησαν σε αυτό το ανελέητο κυνηγητό που δέχτηκε όπως τονίζει ο ίδιος, τόσο κατά τη διάρκεια της Χούντας, ήταν από αυτούς που δεν υπέγραψαν τη γνωστή δήλωση των «πολιτικών φρονημάτων» αλλά και μετά στη δεκαετία του ’80. «Εγώ πρόβλημα με την αστυνομία δεν είχα, με τους ρουφιάνους είχα».
Και είπε τόσο πολλά, για όλη αυτήν την πορεία των περισσοτέρων από 40 ετών.
Και έχει ακόμα την πικρή γεύση για το γεγονός ότι ποτέ δεν του εγκρίθηκε άδεια, παρά το ότι είχε τις προϋποθέσεις. Γενικώς αυτή η λατρεία του πρόσφερε πολλά αλλά τον ταλαιπώρησε κιόλας αν φανταστεί κανείς ότι μετά το '80, επιτέλους, είχε και τηλέφωνο!